به طور کلی از دیدگاه استراتژیست ها، راهبردها به چهار گروه تقسیم می شوند و در محدوده هر گروه نیز دهها راهبرد قرار می گیرد که گزینش هر یک از آنها با توجه به شرایط محیطی، قابلیت های سازمان و قواعد پارادایم انجام می شود. این چهار گروه عبارتند از:
١- راهبردهای آگاهانه.
۲ – راهبردهای خلاقانه.
۳- راهبردهای آیندهنگر.
۴- راهبردهای آیندهساز.
راهبردهای آگاهانه برای تطابق هر چه بیشتر سازمان با محیط خود و در چارچوب قواعد پارادایم حاکم، شکل میگیرند. راهبردهای خلاقانه، با هدف قرار دادن سازمان در شرایط برتر رقابتی و در صورت وجود شرایط و قابلیتهای لازم برای تحقق آن، انتخاب میشود. راهبردهای آیندهنگر، هنگامی انتخاب می شوند که پارادایم قدیم از بین میرود و فرصت تازه ای برای پیشی گرفتن از رقبا بوجود میآید. معمولا سازمانهایی راهبردهای آیندهنگر را انتخاب مینمایند که به پیشتازی می اندیشند و از شرایط لازم برخوردارند. راهبردهای آینده ساز به سازمانهایی اختصاص دارد که قصد دارند با آفرینش قواعد جدید پارادایم، سنتشکنی کنند. معمولا این راهبردها به وجود افراد کمیاب و دسترسی به امکانات فوق العاده نیازمند است.