بیمارستان دوم شیانگی (xiangy)، محل کار رئیس شعبهی نجات روانشناختی انجمن نجات پزشکی چین، موسسهی بهداشت روان، مرکز تحقیقات روانشناسی پزشکی بیمارستان دوم شیانگی و مرکز تحقیقات پزشکی بالینی بیماریهای پزشکی و روانپزشکی چین بهسرعت به فشارهای روانی بر کارکنان واکنش نشان دادند و یک برنامهی مداخلهای روانشناختی تفصیلی تدوین کردند که عمدتاً سه بخش زیر را دربر میگیرد.
بااینحال، اجرای خدمات مداخلهای روانشناختی با موانعی روبرو شد، زیرا کادر پزشکی تمایلی به شرکت در مداخلات روانشناسی گروهی و فردی که به آنها ارائهشده بود، نداشتند. علاوه بر این، پرستاران تحریکپذیری، کجخلقی، عدم تمایل به استراحت و علائم پریشانی روانی را نشان میدادند، بااینحال از هرگونه کمک روانی خودداری کردند و اظهار داشتند که مشکلی ندارند.
در یک مصاحبه ۳۰ دقیقهای با ۱۳ کادر پزشکی بیمارستان دوم شیانگی، دلایل مختلفی برای این امتناع از کمک پیدا شد.
اول اینکه، آلوده شدن نگرانی مهم برای کارمندان نبود (آنها در مورد این مسئله نگران نبودند هنگامیکه شروع به کارکردند). دوم، آنها نمیخواستند خانوادههایشان نگرانشان باشند و از آوردن ویروس به خانههای خود بترسند. سوم، آنها نمیدانستند با بیمارانی که تمایل به قرنطینه در بیمارستان ندارند و یا به دلیل وحشت یا عدم آگاهی از این بیماری با اقدامات پزشکی همکاری نمیکنند، چگونه برخورد کنند. علاوه بر این، کارکنان نگران کمبود تجهیزات محافظتی و احساس ناتوانی در مواجهه با بیماران با وضعیت بحرانی هستند. بسیاری از کارمندان خاطرنشان کردند که به روانشناسی نیاز ندارند، اما به استراحت بدون وقفه و وسایل محافظتی کافی احتیاج دارند. سرانجام، آنها آموزش مهارتهای روانشناختی را برای مقابله با اضطراب، وحشت و سایر مشکلات احساسی بیماران پیشنهاد کردند و در صورت امکان، کارکنان بهداشت روان نیز بتوانند مستقیماً به این بیماران کمک کنند.
بر این اساس، اقدامات مداخله روانشناختی تصحیح شد. اول، بیمارستان جایی برای استراحت فراهم کرد که کارمندان بتوانند بهطور موقت از خانواده خود جدا شوند (ایزوله شوند). این بیمارستان همچنین تهیهی غذا و لوازم زندگی روزانه را تضمین کرد و همچنین به کارمندان کمک میکند تا از امور روزمره خود در بیمارستان فیلم بگیرند و با خانوادههای خود به اشتراک بگذارند و نگرانی اعضای خانواده را کاهش دهند. دوم، علاوه بر آگاهی از بیماری و اقدامات حفاظتی، آموزشهای قبل از کار برای شناسایی و پاسخ به مشکلات روانی در بیماران مبتلا به COVID-19 ترتیب داده شد و پرسنل امنیتی بیمارستان برای مقابله با بیمارانی که همکاری نمیکنند، آماده بودند. سوم، بیمارستان برای کاهش نگرانی، قوانین مفصلی را در مورداستفاده و مدیریت تجهیزات محافظتی تدوین کرد. چهارم، فعالیتهای اوقات فراغت و استراحت برای کاهش استرس کارکنان بهخوبی تنظیم شد. سرانجام، مشاوران روانشناسی بهطور مرتب برای گوش دادن به مشکلات و مسائل کارمندان در محل کار، از منطقه استراحت بازدید میکنند و بر این اساس از آنها پشتیبانی میکنند. بیش از ۱۰۰ پرسنل پزشکی در خط مقدم میتوانند در مکان ارائهشده استراحت کنند و بسیاری از آنها در این مکان اقامتی مانند خانهی خود راحت هستند. حفظ سلامت روان کارکنان برای کنترل بهتر بیماریهای عفونی ضروری است، اگرچه بهترین روش برای این امر در فصل اپیدمی ناشناخته است. انتظار میرود که آموختههای این مداخلات روانشناختی به دولت چین و سایر نقاط جهان کمک کند تا در شیوع بیماریهای عفونی غیرمنتظره در آینده بهتر عمل کنند.
ترجمهشده از مقاله با عنوان:
Chen Q, Liang M, Li Y, Guo J, Fei D, Wang L, He L, Sheng C, Cai Y, Li X, Wang J. Mental health care for medical staff in China during the COVID-19 outbreak. The Lancet Psychiatry. 2020 Feb 19.
References:
1 Wang C, Horby PW, Hayden FG, et al. A novel coronavirus outbreak of global health concern.
Lancet 2020; published online Jan 24. https://doi.org/10.1016/ S0140-6736(20)30185-9.
2 National Health Commission of the People’s Republic of China. By 24:00 on 9 February, the latest situation of new coronavirus pneumonia.
http://www.nhc.gov.cn/xcs/yqfkdt/202002/167a0e01b2d24274b03b2ca961107929.shtml (accessed Feb 10, 2020).
مترجم: سپیده فرشته