درمان سرپایی کلیه افرادی که با علائم گلو درد، سرفه خشک، لرز با یا بدون تب مراجعه می‌کنند باید علائم تنفسی شان بررسی گردد. در مراحل اولیه عفونت بیمار ممکن است بدون تب باشد و فقط با سایر علائم تنفسی مراجعه کند. تب بسیار بالاعموما علامت شایعی نیست: الف- درصورت وجود تنگی تنفس و یا سطح اشباع اکسیژن کمتر از ۹۳ % باید فرد به یکی از مراکز تخصصی منتخب ارجاع شوند . توجه کنید تنگی نفس و هیپوکسمی می تواند بیانگر احتمال پنومونی شدید باشد
ب-اگر فرد تنگی نفس نداشته باشد ، درصورتی که تب بالای ۸/۳۷ داشته باشد جز گروه در معرض خطر باشد ضروری است از ریه او تصویر برداری انجام شود سی تی اسکن ریه در شناسایی پنومونی ویروسی از عکس قفسه صدری بسیار حساس تر است. در سی تی اسکن پیشرفت سریع از انفیلتراسیون Patchy منتشر دوطرفه به s ground می باشد. در صورت عدم دسترسی به سیتی اسکن می‌توان از گرافی قفسه صدری ابزار تشخیصی مناسبی است.
برای بیماران در معرض خطر تب‌دار با گرافی قفسه صدری یا سی تی اسکن نرمالو یا در شرایطی که دسترسی به تصویر برداری ریوی وجو ندارد( مراقبت و جدا سازی در منزل به همراه تجویز رژیم دو دارویی ضد ویروسی توصیه می شود آنتی بیوتیک نیز ممکن است برای فرد تجویز شود. اصول جدا سازی در منزل ، نحوه مصرف دارو ، علائم هشدار دهنده مهم به بیمار و همراه او باید کامل شرح داده شود.
افرادی که تحت درمان سرپایی قرار می‌گیرند، باید به صورت روزانه و تلفنی توسط مراقبین سلامت پیگیری شوند و در صورت بروز علائمی چون تنگی نفس، مشکل در تنفس، زیاد شدن سرفه و تب و کاهش سطح باید به بیمارستان مراجعه کنند
ج –در بیماران بدون تنگی نفس که تب ندارند و یا تب داشته اما جز گروه در معرض خطر نیستند، مراقبت و جداسازی در منزل توصیه می شود. ممکن است آنتی بیوتیک برای فرد تجویز شود یک یافته ارزشمند در ابتلا به این ویروس، CRP مثبت همراه با لنفوپنی می باشد.
تنگی نفس و کمبود اکسیژن می‌تواند نشان‌دهنده‌ی پنومونی شدید باشد. اگر سطح اکسیژن %۹۳ باشد نیاز به تجویز اکسیژن و اقدامات است. همچنین افراد در معرض خطر بدون تنگی نفس اما با یافته های مثبت تصویر برداری ریه نیز باید به مراکز تخصصی منتخب ارجاع شده اند. در مراکز تخصصی علاوه بر نمونه گیری جهت انجام آزمایش برای ویروس کرونا ، ضمن ایزوالسیون کامل باید تحت درمان متناسب قرار گیرد. ابتلا به ویروس منجر به ایجاد مشکلاتی در دفاع سیستمیک و موضعی تنفسی می‌شود که نتیجه آن می‌تواند بروز عفونت ثانویه باشد. در این شرایط به دلیل احتمال ایجاد عفونت ثانویه، درمان آنتی بیوتیکی متناسب نیز باید تجویز شود. در صورت نیاز بایستی در رژیم درمانی به استافیلوکک اورئوس و پنوموکک هم توجه شود.
