سیاست های ملی ایجاد علم و فناوری در زمینه زیست فناوری

(۱) توسعه و ایجاد زیست‌فناوری باید در خدمت دستیابی به امنیت غذایی و بهداشتی جمعیت رو به افزایش ایران باشد.

موادغذایی و بهداشتی و اقلام تشکیل‌دهنده آنها جزو کالاهای حساس و راهبردی محسوب می‌شوند. این امر به ویژه هنگامی به چشم می‌آید، که کشور درگیرجنگ باشد و در روابط خارجی خود با کشورهای تولید کننده این گونه اقلام با دشواریها و مشکلاتی مواجه شده باشد. کشور ایران در یک منطقه خشک و نیمه‌خشک کره زمین قرار گرفته است، که طبق آمارهای منتشر شده میزان متوسط بارندگی سالیانه در آن ۲۰۰ میلیمتر و میزان تبخیر آب نیز ۲۰۰۰ میلیمتر است. وجود این شرایط نامساعد اقلیمی و ادامه فعالیت‌های کشاورزی به روشهای سنتی، مانع از تامین غذای جمعیت ۶۵ میلیونی ایران می‌شود. از طرفی، رشد جمعیت کشور بیانگر آن است که در مدت زمانی کمتر از دو دهه جمعیت ایران از مرز ۱۰۰ میلیون نفر خواهد گذشت. بنابراین بحران کم آبی، شرایط تامین مواد‌غذایی را با وضعی بحرانی در مواجه خواهد ساخت. از طرف دیگر در شرایط پیشرفت حیرت انگیز علم و فناوری با استفاده از روشهای زیست فناوری می توان به ایجاد گیاهان مقاوم و دارای بازده پیشتر، همچنین به تولید دامهایی با گوشت و شیر بیشتر اقدام کرد و تغییرات مشابهی را در سایر فرآورده‌های غذایی انسان و خوراک دامها، ایجاد نمود. از دیگر تواناییهای زیست فناوری، می توان به تشخیص و پیشگیری از بیماریهای انسان، دام، طیور و آبزیان و تولید داروهای نوترکیب اشاره کرد. ایجاد هر یک از فناوری‌های فوق‌الذکر گامی مثبت در جهت خودکفایی و بی نیازی جامعه از واردات است. هر گونه سرمایه‌گذاری در تحقیقات زیست‌فناوری و یا انتقال فناوری باید با هدف رسیدن به خودکفایی در زمینه تولیدات کشاورزی (گیاهی، دام، طیور و آبزیان) و پزشکی صورت گیرد تا در یک دوره ۱۰ تا ۱۵ ساله امنیت‌غذایی و بهداشت و سلامت جمعیت کشور تامین شود.

 (۲) توسعه و ایجاد زیست‌فناوری باید به شناخت تهديدات بیولوژیکی و مقابله با آنها بینجامد.

تاریخچه تولید و استفاده از سلاحهای بیولوژیکی (صرفنظر از روشهای سنتی) به جنگ اول جهانی بر می‌گردد که موجب کشتار وحشتناک نیروهای طرف متخاصم شد. امروزه با پیشرفت فناوری و تولید هواپیماهای شکاری مافوق صوت موشک های دور برد، بمب های قابل پرتاب از فاصله دور و دیگر تسلیحات نظامی و تولید انبوه، گسترده و متنوع سلاحهای بیولوژیکی با استفاده از توانایی فناوری های جدید می توان اطمینان داشت که شهروندان غیر نظامی کشورها نیز علاوه بر نیروهای تظامی شرکت کننده در جنگها، از خطرات ناشی از کاربرد سلاحهای بیولوژیکی در امان نباشند. کشور ایران در شرایط فعلی و با موقعیت جغرافیایی خود در منطقه خاورمیانه با همسایگانی نظیر روسیه، عراق، پاکستان، ترکیه و کشورهایی چون اسرائیل و آمریکا روبرو است که سلاحهای بیولوژیکی را در اختیار دارند و به‌هیچ‌وجه نمی‌توان به دوستی و دشمنی آنها اطمینان داشت. هر چند در شرایط کنونی روابط سیاسی و اقتصادی جمهوری اسلامی ایران با کشورهای پاکستان، ترکیه و روسیه در سطح مطلوبی است و کشورهای آمریکا، اسرائیل و عراق، کشورهای غیر دوست و دشمن محسوب می‌شوند، اما تجربه تاریخی و جنگهای گذشته نشان داده است که در روابط بین الملل و روابط بین دولتها گاه دو کشور دوست و هم پیمان، در فاصله زمانی کوتاهی به دشمنان یکدیگر تبدیل شده، علیه یکدیگر وارد جنگی خوئین می شوند. بنابر این جمهوری اسلامی ایران باید برای دفاع از شهروندان خود و حفظ منافع ملی در جهت انجام تحقیقات علمی و دستیابی به فناوری دفاعی برای مقابله با سلاحهای بیولوژیکی تلاش نماید. منظور از شناخت تهدیدات در اینجا، عبارت از شناخت ماهیت و اثرات تهدید کننده و زیانبار مواد بیولوژیکی است که کشورهای همسایه و یا سایر کشورها در اختیار دارند و احتمال دارد که از آنها عليه جمهوری‌اسلامی‌ایران استفاده نمایند و یا به گونه ای همراه با مواد‌غذایی، دارویی و یا سایر صور وارد کشور شوند و خسارات و تلفاتی را ایجاد نمایند. بنابر این باید پس از شناخت مواد و محصولات زیانبار و خطر آفرین، تحقیقات لازم برای یافتن راههای مقابله با مواد تهدید کننده صورت گیرد، به گونه ای که امنیت و دفاع مردم کشور بدین وسیله تامین شود.